De sweaterinvasie
Ze schieten hier als paddenstoelen uit de grond ... of beter: vanonder mijn overlock.
Met de koudere dagen in aantocht wordt er ijverig aan de wintergarderobe genaaid en daar horen natuurlijk sweaters bij. Vééél sweaters. Mijn excuses dus als het eventjes wat monotoon wordt op de blog. Ik beloof u dat er beterschap op komst is.
Vandaag is het stapeltje voor Klara aan de beurt. Laat me echter van start gaan met een bekentenis: ze had nog wel wat passende sweaters. Bovendien werd dit exemplaar ondertussen ook in gebruik genomen. Maar al die schoon stofkes, hé, en die patroontjes. Dat kunt ge toch niet in de kast laten liggen. Bij wijze van compromis nam ik een maatje groter over zodat ze er zeker twee winters in zal passen .
Sweater voor een (b)engel
Dit eerste exemplaar is een Jesi uit het boek ‘I love sweaters’. Ik maakte dit model al eerder voor Emiel (zie hier). Perfect uniseks dus.
De stof is een oudroze french terry met gouden glitters die ik enkele jaren geleden op het Stoffenspektakel kocht. Er zit beduidend minder rek in dan meestal het geval is bij dit soort stoffen. Daarenboven rafelden de randen uit. Het was dus wat bewerkelijker om mooi afgewerkte naden te verkrijgen. Dat ik besloot de boorden van dezelfde stof te maken wegens gebrek aan bijpassende boordstof, was ook niet bepaald een cadeau. De polsboorden moest ik tot tweemaal toe ruimer uitknippen vooraleer ze aan de mouwen wilden passen.
De sjaalkraag kreeg gouden nestelogen en bleven koordloos. Eerst vond ik geen kleurtje koord naar mijn goesting en uiteindelijk vond ik het zo ook wel iets hebben.
Klara bestempelde deze trui meteen tot favoriet en daar is vooral de achterkant verantwoordelijk voor. De gouden vleugels vond ik bij Veritas.
De ‘dat-is-heel-hip-nu’ sweater
Mijn favoriet ... In een stofje dat ik al lang op het oog had voor ik het uiteindelijk kocht ... wegens nogal wit en de vrees dat Klara er niet zo’n fan van zou zijn. Is ze trouwens effectief niet (“Dat zijn groene bladeren...” en er verscheen een dikke frons.). Ik deed een overtuigingspoging door haar te verzekeren dat zo’n print nu heel hip is.
De french terry is van About Blue Fabrics en kocht ik bij Fabrik Unik (en nog steeds beschikbaar). Het patroon is nogmaals de Jesi, ditmaal met zilveren nestelogen en een wit koordje van bij Veritas.
De kaketoeniek
Ofte: een tuniek met kaketoes. Deze french terry is van de hand van illustratrice Eva Mouton. De meeste van haar prints vind ik voor jongere kinderen, maar deze kon ik toch niet laten liggen. Ik kocht de stof bij Bellelien.
Het patroon is de Tunica uit datzelfde boek ‘I love sweaters’. Eigenlijk doen de foto’s dit naaisel geen recht aan. Het is een tuniek en bedoeld om gecombineerd te worden met een jegging, niet met een gewone jeans. Bovendien komt het t-shirt dat Klara eronder draagt, piepen aan de schouders doordat het patroon een boothals heeft. Denk dat stukje t-shirt even weg en beeld u een coltruitje in. Dat geeft meteen een leuker, winters beeld. Mijn model had echter geen zin in coltruitjes bij 24°C.
De pyjama(?)
Van deze laatste sweater ben ik nog niet helemaal overtuigd. Aan de stof zal het niet liggen. Deze combi van de roze Blurs en de effen ‘chai oker’ van See You at Six (ook van bij Bellelien) verwerkte als een trein. De trui is echter nog wat te ruim en het model is ook nog eens lichtjes oversized. Tijdens het naaien al kwam het ‘pyamagevoel’ opzetten en ik heb het nog niet van me kunnen afzetten. Wat denkt u? Zou ik een bijpassende pyjamabroek maken?
Het patroon is de Villapaita uit ‘I love sweaters’. Voor- en achterpand zijn doorgeknipt en het onderste stuk is voorzien van een plooi.
Met de koudere dagen in aantocht wordt er ijverig aan de wintergarderobe genaaid en daar horen natuurlijk sweaters bij. Vééél sweaters. Mijn excuses dus als het eventjes wat monotoon wordt op de blog. Ik beloof u dat er beterschap op komst is.
Vandaag is het stapeltje voor Klara aan de beurt. Laat me echter van start gaan met een bekentenis: ze had nog wel wat passende sweaters. Bovendien werd dit exemplaar ondertussen ook in gebruik genomen. Maar al die schoon stofkes, hé, en die patroontjes. Dat kunt ge toch niet in de kast laten liggen. Bij wijze van compromis nam ik een maatje groter over zodat ze er zeker twee winters in zal passen .
Sweater voor een (b)engel
Dit eerste exemplaar is een Jesi uit het boek ‘I love sweaters’. Ik maakte dit model al eerder voor Emiel (zie hier). Perfect uniseks dus.
Klara bestempelde deze trui meteen tot favoriet en daar is vooral de achterkant verantwoordelijk voor. De gouden vleugels vond ik bij Veritas.
De ‘dat-is-heel-hip-nu’ sweater
Mijn favoriet ... In een stofje dat ik al lang op het oog had voor ik het uiteindelijk kocht ... wegens nogal wit en de vrees dat Klara er niet zo’n fan van zou zijn. Is ze trouwens effectief niet (“Dat zijn groene bladeren...” en er verscheen een dikke frons.). Ik deed een overtuigingspoging door haar te verzekeren dat zo’n print nu heel hip is.
De kaketoeniek
Ofte: een tuniek met kaketoes. Deze french terry is van de hand van illustratrice Eva Mouton. De meeste van haar prints vind ik voor jongere kinderen, maar deze kon ik toch niet laten liggen. Ik kocht de stof bij Bellelien.
De pyjama(?)
Van deze laatste sweater ben ik nog niet helemaal overtuigd. Aan de stof zal het niet liggen. Deze combi van de roze Blurs en de effen ‘chai oker’ van See You at Six (ook van bij Bellelien) verwerkte als een trein. De trui is echter nog wat te ruim en het model is ook nog eens lichtjes oversized. Tijdens het naaien al kwam het ‘pyamagevoel’ opzetten en ik heb het nog niet van me kunnen afzetten. Wat denkt u? Zou ik een bijpassende pyjamabroek maken?
Reacties
Een reactie posten